Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

in ipsā studiorum incude

  • 1 incus

    incūs, ūdis, f. [in + cudo] enclume.    - Cic. Nat. 1, 54 ; Virg. G. 2, 540.    - uno opere eandem incudem tundere, Cic. de Or. 2, 162: dans une tâche invariable frapper la même enclume, s'occuper de la même chose (rebattre cent fois la même chose).    - incudi reddere versus, Hor. P. 441: remettre les vers sur l'enclume, sur le métier (retoucher des vers).    - juvenes in ipsa studiorum incude positi, Tac. D. 20: les jeunes gens encore en voie de se façonner par l'étude.
    * * *
    incūs, ūdis, f. [in + cudo] enclume.    - Cic. Nat. 1, 54 ; Virg. G. 2, 540.    - uno opere eandem incudem tundere, Cic. de Or. 2, 162: dans une tâche invariable frapper la même enclume, s'occuper de la même chose (rebattre cent fois la même chose).    - incudi reddere versus, Hor. P. 441: remettre les vers sur l'enclume, sur le métier (retoucher des vers).    - juvenes in ipsa studiorum incude positi, Tac. D. 20: les jeunes gens encore en voie de se façonner par l'étude.
    * * *
        Incus, incudis, pen. prod. f. g. Plin. Une enclume.
    \
        Incudi reddere versus, per translationem. Horat. Les corriger.

    Dictionarium latinogallicum > incus

  • 2 incus

    incūs, ūdis, f. [incudo], an anvil.
    I.
    Lit. (class.):

    sine follibus et incudibus,

    Cic. N. D. 1, 20, 54:

    si faber incudem fregerit,

    Dig. 14, 2, 2:

    impositos duris crepitare incudibus enses,

    Verg. G. 2, 540:

    positis incudibus,

    i. e. having established smithies, id. A. 7, 629:

    novā Incude diffingere ferrum,

    Hor. C. 1, 35, 39.—Prov.:

    eandem incudem tundere,

    to labor always at the same thing, Cic. de Or. 2, 39, 162; so Amm. 18, 4, 2; 28, 4, 26.—
    II.
    Trop.:

    haec mihi incus est: procudam ego hinc hodie multos dolos,

    Plaut. Ps. 2, 2, 20:

    juvenes, et in ipsa studiorum incude positi,

    i. e. still occupied with their education, Tac. Or. 20; so,

    philosophicā incude formatus,

    Sid. Ep. 4, 1: incudi reddere versus, to return to the anvil, i. e. to revise, retouch, Hor. A. P. 441.

    Lewis & Short latin dictionary > incus

  • 3 incus

    incūs, cūdis, f. (incūdo), der Amboß, Cic. u.a. – Sprichw., uno opere eandem incudem diem noctemque tundere, immer, Tag u. Nacht, an demselben Amboße stehen u. darauf loshämmern = immerfort ein u. dasselbe treiben od. vorbringen, Cic. de or. 2, 162: u. so eandem incudem diu noctuque tundere, Amm. 18, 4, 2; 28, 4, 26: esse inter malleum et incudem, Hieron. homil. 3. – im Bilde, haec mihi incus est; procudam ego hinc hodie multos dolos, Plaut.: iuvenes in ipsa studiorum incude positi, noch in der Bildung begriffen, Tac. dial.: male tornatos incudi reddere versus, ganz umschmelzen, umarbeiten, Hor.: praeter hoc poscis, ut Horatianā incude formatos Asclepiadeos tibi quospiam transmittam, Sidon. epist. 9, 13, 2. – / Nbf. a) incūdis, ἄκμων, Paul. ex Fest. 79, 7. Auct. de idiom. gen. 577 (a), 23. – b) incūdo, Ven. Fort. vit. S. Mart. 4, 21. – c) encūdo, Gloss. III, 368, 53. – d) incūdum, Ven. Fort. misc. 2, 9, 11 (Abl. incudo).

    lateinisch-deutsches > incus

  • 4 incus

    incūs, cūdis, f. (incūdo), der Amboß, Cic. u.a. – Sprichw., uno opere eandem incudem diem noctemque tundere, immer, Tag u. Nacht, an demselben Amboße stehen u. darauf loshämmern = immerfort ein u. dasselbe treiben od. vorbringen, Cic. de or. 2, 162: u. so eandem incudem diu noctuque tundere, Amm. 18, 4, 2; 28, 4, 26: esse inter malleum et incudem, Hieron. homil. 3. – im Bilde, haec mihi incus est; procudam ego hinc hodie multos dolos, Plaut.: iuvenes in ipsa studiorum incude positi, noch in der Bildung begriffen, Tac. dial.: male tornatos incudi reddere versus, ganz umschmelzen, umarbeiten, Hor.: praeter hoc poscis, ut Horatianā incude formatos Asclepiadeos tibi quospiam transmittam, Sidon. epist. 9, 13, 2. – Nbf. a) incūdis, ἄκμων, Paul. ex Fest. 79, 7. Auct. de idiom. gen. 577 (a), 23. – b) incūdo, Ven. Fort. vit. S. Mart. 4, 21. – c) encūdo, Gloss. III, 368, 53. – d) incūdum, Ven. Fort. misc. 2, 9, 11 (Abl. incudo).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > incus

  • 5 incūs

        incūs ūdis, f    [in+CVD-], an anvil: sine follibus et incudibus: Impositos incudibus ensīs, V.: positis incudibus, i. e. having established smithies, V.: novā Incude diffingere ferrum, H.—Prov.: eandem incudem tundere, hammer away at the same thing.—Fig.: incudi reddere versūs, retouch, H.: in ipsā studiorum incude positi, i. e. still occupied with their education, Ta.
    * * *

    Latin-English dictionary > incūs

  • 6 incus

    Латинско-русский словарь > incus

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»